...ببین!اغلب آدم هایی که بی هوا طناب شیطونو پاره کردن و خودشونو تو بغل خدا انداخته ان،یعنی یه جورایی از راه میان بر به خدا رسیده ان،گذشته از لطف و رحمت خدا،یه بهانه و دست آویزی داشته ان.

مثلا سر یه بزنگاه مهم،بهترین تصمیم رو گرفته ان،یا از یک امتحان سخت،روسفید دراومده ان یا یک شیرین کاری خوشگل واسه خدا کرده ان،یا دست به دامن یکی از اسماء اعظم خدا شده ان یا دعای خیر یک آدمی رو واسه خودشون خریده ان یا اگه هیچ کدوم از اینا نبوده لااقل یه صفت یا مرام خوب تو عمرشون داشته ان که به اون بهانه دستگیری شده ان،مثل حر که ادبش تو کربلا نجاتش داد...

.

.

.

یک سوال:آیا تو حاضری در ظرف چرک و چرب و کثیف آب و غذا بخوری؟

مطمئنم که حاضر نیستس.وجود کینه در دل،مثل همان چرک و آلودگی در ظرف آب و غذاست،آب و غذای روحی و معنوی.بهترین خوردنی های معنوی را هم اگر در قلبت بریزی،رسوب آن چرک ها مانع جذبشان می شود و نمی گذارد که لذّتشان را ببری...

قسمت هایی از کتاب طوفانی دیگر در راه است(سید مهدی شجاعی)